Ik heb er drie uur voor in de kapperstoel gezeten, mijn nek drie keer achterover moeten gooien in zo'n vreselijke wasbak en alle tijdschriften van de leesmap gelezen maar dan heb je ook wat: bruin haar!
De afgelopen maanden ben ik als blondine door het leven gegaan, iets dat me goed bevalt aangezien ik van mijzelf ook blondine ben.
Mijn haar werd steeds iets lichter, soms een bewuste keuze (Kapper, mag het nog wat witter?), soms vanzelf (lang leve de zon). Er zijn de laatste maanden heel wat flessen zilvershampoo doorheen gegaan maar die heb ik nu dus niet meer nodig: Wortel is weer donker. Had gewoon even zin in wat nieuws.
Op de foto op mijn paspoort ben ik ook te zien als brunette. Iets wat menig douanebeamte lichtelijk van slag maakte. Kin naar beneden, kijkje in het paspoort. Kin omhoog, kijkje naar het hoofd. Wenkbrauw omhoog. Kin omlaag, nog eens een kijkje in het paspoort. Kin omhoog, er word nu diep in mijn ogen gestaard. Een knikje, ik mag doorlopen...
Van dit fenomeen zal ik de komende jaren nog niet af zijn want het is tijd om mijn paspoort te verversen dus ik ga weer als een brunette op de foto. Om vervolgens in de zomer natuurlijk weer hoogblond aan die balie te staan, wachtend op het knikje...
2 opmerkingen:
The blog is worthless without pics!
Haha, I know!
Mijn laptop herkent mijn camera nog steeds niet!
Des te leuker is de verrassing als je me volgende week op komt zoeken!
Een reactie posten