dinsdag 22 september 2009

De Groeten

Altijd lastig, geschreven taal.

Regelmatig raak ik geïrriteerd door een tekst terwijl hij door de schrijver niet aanvallend bedoelt was.
Mijn moeder stuurt standaard schreeuwende smsjes, alle woorden in HOOFDLETTERS.
Ikzelf heb er een handje van om achter elke zin een uitroepteken te plakken. De zinnen zijn enthousiast bedoelt, niet schreeuwend of paniekerig.

En hoe eindig je al die smsjes en emailtjes?
De mannen eindigen graag grommend: gr. Bassie.
Dames zoenen meer maar dat zorgt ook voor meer problemen.
Want wat als die kus verkeerd word geïnterpreteerd?
Vriendinnetjes van de desbetreffende mannen kunnen het ook wel eens niet zo tof vinden, terwijl ze het niet erg vinden dat je hun man zoent bij het verlaten van het huis. Vreemd.
En als je het woordenboek op je telefoon gebruikt wens je iemand al snel een pan met jus toe.

Wanneer ken je een klant goed genoeg om 'groeten' onderaan de email te zetten? Of blijf je eeuwig 'Met vriendelijke groet' zeggen?
En Met vr. gr. is ook al niks, zegt namelijk vooral dat je te gehaast of te lui bent om voluit te schrijven.

Ook leuk: boze brieven versturen of ontvangen met als afsluiter 'Met vriendelijke groet', terwijl je die ander eigenlijk iets héél anders toewenst.

Dus: de groeten/ groetjes/ gegroet/ gr./ kus/ kusje/ xxx/ toedeledoki/ de ballen/ auf wiedersehen/ tschuss/ met vriendelijke groeten/ met vr. gr./ best regards*

* Doorhalen wat niet van toepassing is.

Geen opmerkingen: