Elke keer trap ik er weer in: boodschappen doen op zondag.
Het lijkt zo handig. De supermarkten van één bepaald merk zijn tussen 16:00 en 19:00 geopend. Kun je op zaterdag je tijd beter besteden en op zondag heb je vaak toch niets beters te doen dus... waarom niet?
Nou, omdat het de hele stad plus tientallen omliggende dorpjes ook wel goed uitkomt om op zondag de boodschappenkar vol te stouwen.
De parkeerplaats staat voller dan vol. Iedereen lijkt in zijn eigen wereldje te verkeren, ze rijden niet alleen met de karretjes op je hakken, als je niet oplet rijden ze ook met hun boodschappenautootjes tegen die van jou.
Hele gezinnen staan in de weg in het gangpad, omdat ze daar 'gezellig' staan te kletsen met de buren. Doe dat thuis!
En let eens op je kind want die gooit zometeen alle potten Hak uit het schap!
Er is filevorming bij de kassa. Iedereen koekeloert ongeneerd bij elkaar in de kar en ziet dat de kale meneer bij kassa 1 duidelijk alleen woont. Drie blikken bonen, een sixpack Heineken, zak drop, zak chips, pot appelmoes en een piepschuimenbakje met vlees.
Dat krijg je als de wachttijd oploopt tot een kwartier. De etiketten op de potten zijn gelezen, de schoenveters zijn bestudeerd dus is het tijd voor een bestudering van onze medemens.
En die medemens is irritant. De mentaliteit heeft wat weg van het volgende: Wie waagt het om op zondag van zijn zitvlees af te komen en mij in de weg te lopen? Ik ben hier en ik moet NU boodschappen doen. Iedereen is opgefokt en snauwt zijn slachtoffer af die hij/zij heeft meegesleept. Niet DIE kaas, dat zeg ik toch net? Heb jij dit in de kar gegooid? Kauwgom is slecht voor je, dat weet je toch! Ik krijg trouwens nog 4 euro van je want ik heb de vorige keer de sigaretten betaald!
Achter mij staat een vrouwtje met maar twee dingen in haar mandje. Ik bied haar aan voor mij te gaan, aangezien mijn kar is afgeladen.
Een knikje kan er nog net vanaf maar als blikken konden doden...
De caissiere is al net zo vriendelijk. Geen hallo, goedendag of iets dat er op lijkt in reactie op mijn vrolijke "Goedemiddag". Ze bliept alsof haar leven er vanaf hangt. Ik voel de prikkende ogen in mijn rug en gooi de boodschappen zo snel mogelijk in de tassen.
Er is geen tijd om te letten op zwaar onder en licht boven dus ik loop het gevaar straks geplette bananen te hebben of een kapot ei in het doosje.
De mevrouw achter de kassa zegt verveeld het bedrag. Ik zeg dat ik graag wil pinnen. Leuk bedacht maar dan moet je dus wel de intens naar zweet riekende meneer achter je weten weg te bonjouren, want die staat met z'n dikke harses voor het apparaat.
Wat overigens te laag hangt waardoor ik de bovenste twee rijen cijfers niet kan zien.
Elke weet denk ik: dit is niet voor herhaling vatbaar, ik word hier opgefokt van en weekenden horen juist relaxed te zijn.
Toch ben ik er weer ingetrapt. Gisteren geen tijd gehad om boodschappen te doen. Geeft niks ik ga morgen wel...
1 opmerking:
Wij gaan tegenwoordig op vrijdagavond na het sporten boodschap doen. Heerlijk rustig op in de weg lopende vakkenvullers na.
Helaas ben ik het gehakt vergeten, en aangezien ik vanavond geen zin heb in een vegetarische lasagna mag ik me zo ook naar de C1000 begeven. :(
Een reactie posten