Grens

ir·ri·ta·tie

de; v -s 1 geprikkelde stemming; ergernis 2 (med) branderigheid

---------

Zou er een verband zijn tussen een lage weerstand en een lage irritatiegrens?

Nu ben ik voor 10:00 's morgens toch al geen zonnestraaltje te noemen maar vandaag is het erg! Vanmorgen al vloekend naar mijn werk gereden, ondertussen af en toe mijn neus ophalend. Een half uurtje eerder begonnen om mijn achterstand wat in te kunnen werken.

Bij het lezen van het eerste mailtje gaan mijn nekharen al overeind staan. Dit gaat lekker!

Na een flinke hoestbui zet ik de waterkoker aan om een kop thee te maken. Honing thee, want mijn keel voelt aan alsof ik dit weekend drie meter schuurpapier heb verorberd.

Ik moet tot honderd tellen als ik voor de vierde keer hoor: wat ruikt het hier naar honing! Jaahaaaaa...

Wat klink je nasaal!

Ja, gek he?

Echinaforce werkt niet hoor!

Nou dan gaan we voor het placebo effect!

Het wat?

LAAT MAAR!

Wat zeg je weinig!

mmm...mmm...

In mijn hoofd gaan ondertussen bommen af en wens ik iedereen zeer ernstige dingen toe, grinnik. Ik krijg geen dankjewel voor het verzetten van bergen met werk voor een collega, die vorige week een week op vakantie was in de drukste periode van het jaar. Je begrijpt: alles wat ze nu nog zegt vind ik STOM!

Het komt wel weer goed!

Flink m'n neus blijven snuiten en het virus er uit zweten maar of die irritatiegrens ooit weer eens hoger word...